Donderdag 13 juni:
Rond 08.15 uur met donkere wolken de motoren gestart en de reis richting Fiss ( Oostenrijk) aangevangen. Windscherm en vizier nog even voor de start goed schoongemaakt om zo met vrij zicht de FJR gas te kunnen geven. Volgens TomTom zo’n 980 km. Op 1 dag zou het zeker niet lukken, maar is ingecalculeerd. Via Antwerpen ( eerste files), voor Brussel (2e verkeersdrukte) kwam het zonnetje toch langzaam door en na een korte koffiepauze vervolgden wij onze weg richting Luxemburg – Saarbrucken. Op de snelweg naar Saarbrucken kwam Rene ineens stil te staan. Gelukkig reed hij niet als laatste zodat hulp snel geboden was. Met 180 km op de teller bleek echter zijn tankinhoud minimaal te zijn en met wat schudden en handeltje op reserve konden we de rit voortzetten. Gelukkig zuipt rene zelf niet zoveel als zijn shadow! Vanaf Saarbrucken besloten we binnendoor richting Baden-Baden te rijden. “Snelweg vermijden” en Hagenau, omdat hier bij vorige reis lek werd gereden! Via de noord-Vogezen wilden we de Rijn oversteken naar Baden-Baden, maar kwamen iets te zuidelijk uit en daar geen brug over de Rijn richting Zwarte Woud. Tevens was het tijdstip daar dat Peter en Winnie het wel genoeg vonden voor deze eerste dag. Gelukkig hadden ze een op eerste zicht leuk hotelleke gevonden. Hier eerst wat verfrissende pilsjes besteld en besloten om hier te overnachten. Drusenheim leek Duits, maar we zaten nog aan de westelijke oever van de Rijn dus Frankrijk!!. Na inchecken besloten om in het dorpje wat te gaan eten en drinken. Met stevige wind toch nog zo’n 1-2 km lopen, maar goed voor het zitvlees. Tijdens het heerlijke diner kwam de regen met bakken uit de lucht, dus besloten om hier ook even wat te blijven drinken. Met sluitingstijd de ober gevraagd voor een taxi, maar met zo’n goeie omzet vond hij het zelf niet erg om ons even droog met de auto naar Auberge du Gourmet te brengen, alwaar we droog aan de bar nog een afzakkertje mochten nemen.
Vrijdag 14 juni: Na een matig ontbijtje de motoren gestart om via de Schwarwalder Hochstrasse richting Bodensee te rijden. Prachtige route, maar de tijd vloog voorbij. Vandaar besloten om na het Zwarte Woud de snelweg naar Singen aan de Bodensee te nemen. Via de noordkant van de Bodensee naar Bregenz was op de kaart snelweg, maar slechts 2-baans en grote drukte wat ook behoorlijk vertraagde! Toch redelijk op tijd via de Pfandertunnel ( 6,7 km) Oostenrijk ingereden. Hier de kortste weg genomen richting Fiss. Mooie route met leuke bochtjes en redelijke afdalingen en beklimmingen. Via Egg en Au naar Lech, alwaar we helaas vandaag niet naar het Koningshuis konden zwaaien. Hierna via de Flexen- en Arlbergpass richting Landeck om vervolgens het laatste stukje naar Fiss te rijden..Rond 6 uur aangekomen in motorhotel Fernblick, wat zeker aan te bevelen is voor iedere motorrijder. Goeie stalling, goed eten, leuk terras en mooie kamer alsmede allerhande hulpmiddelen ter beschikking om motor mooi en in goeie conditie te houden. Na enkele opkikkertjes was de keuken hier gesloten en besloten we dus maar in het dorpje naar een restaurant te lopen. Hier een heerlijke biefstuk tot ons genomen en na afloop het plaatselijke cafeetje opgezocht.”Alles in Ordnung?” Tot de late uurtjes hier wat bijgekletst om vervolgens de mooie slaapkamer van het hotel te bezoeken.
Zaterdag 15 juni: Met heerlijk zonnetje en temperatuur besloten om een dagje geen motor aan te raken. Wel even kijken natuurlijk in de vol met motoren gestalte garage! 40 stuks!! De meesten gingen op weg voor tourke maar wij hadden even genoeg en zo in korte broek en wandelschoenen het dorp verkend alsmede wat Oostenrijkse Euro’s uit de muur getrokken. Hierna met de kabelbaan naar de top van Fiss op zo’n 2436 meter hoogte. Hier mooi uitzicht in zomers zonnetje op de witte toppen. Na afdaling geluncht en beetje rondgehangen en terrasbar bezocht. In het hotel kon je voor 18 euro een heerlijk 4 gangen diner nemen dus daar zeker van genoten. ‘s-Avonds maar weer het enige open cafe “Alles in Ordnung” bezocht.
Zondag 16 juni: Vandaag een route gepland, die voor ons vieren te doen zou zijn, Immers zijn wij geen ervaren Alpen bedwingers met de moto, maar houden wel van mooi bochtenwerk en zeker mooie omgeving. Richting Zwitserland namen we even de verkeerde afslag, maar bleek met de donkere tunnels en haakse bochten erin een enerverende ervaring in dit stukje belasting en tolvrije Spiss. Hierna de weg vervolgd naar Zernez om aldaar in dit Zwitserse plaatsje een heerlijke salade tot ons te nemen van 16 euro!!! decadent maar lekker! Via de Ofenpass 2150 m richting Italië gereden om vandaar via de Reschenpass richting hotel terug te keren. In Burge nog even gestopt voor een heerlijke Italiaanse cappuccino.
Na afloop was het even bijkomen van de warme dag maar het bikersterras bij het hotel bood uitkomst.
Maandag 17 juni: Rene en Winnie hadden deze dag zin om te gaan fietsen? Ze doen hun best maar, maar ik en Peter hadden immers een gashandel dus besloten wij met zijn tweetjes de Stelvio pas te gaan bedwingen. Via Reschen, een onderwater gezet dorp, alwaar enkel de kerktoren nog in het stuwmeer is te zien , richting Prad am Stilfserjoch gereden.. Alvorens de beklimming van de Stelvio aan te vangen nog eerst een heerlijk Apflelstrudel tot ons genomen. De beklimming van de Stelviopass is indrukwekkend te noemen! Echter voor mijn motorego niet echt! De meeste motorrijders gaan hier zo snel mogelijk naar boven via de
48 bijna haakse bochten. Zelf denk ik teveel aan mijn veiligheid en de motor zodat de meesten ons onder probleem inhaalden. Op de top van 2750 meter lag nog volop sneeuw maar in het zonnetje was het heerlijk vertoeven met tal van motorbikers en fietsers. Een broodje zuurkool met worst was bijna iets te veel en besloten we maar weer af te dalen via de Umbrailpass. Schitterende motorervaring en dus onderweg in Italiaans dorpje nog een terrasje gepakt om daarna richting hotel te rijden. Hier had Winnie besloten om voor ons inkopen te doen. In het appartement van Winnie en Peter heerlijke Oostenrijkse nasi gegeten en nagenoten met enkele goedkope blikjes bier.
Dinsdag 18 juni: Vandaag had ook Peter geen zin om de motor tussen zijn benen te hebben en ging aan de poets in de garage. Winnie en Rene waren al wederom met de fiets op pad. Zelf maar besloten om nog een tourtje te maken, die in het hotel voorgeschoteld werden. Ditmaal de andere kant op richting Imst. Hier via de Hahntenjoch een mooie route van 180 km gereden. Op de terugweg stond de Fernpass vol met stilstaande auto’s. Met de motor geen probleem om erlangs te rijden tot de in brand staande auto op de top. Hier wachten tot het wegdek en alles schoongemaakt was om vervolgens naar hotel te rijden. De rest was nog niet te zien dus besloten om nog even Serfauss te verkennen. Schijnt ook welbekend ski-oord te zijn maar op dee zomerse dag vrijwel verlaten. Toch hier heerlijke lunch genomen om vervolgens naar het hotelterras af te zakken.
Met Peter, Winnie en Rene wederom het viergangen diner ondergaan en genoten van de laatste avond in Fiss.
Woensdag 19 juni. Warme dag om te vertrekken, maar ja we moesten uitchecken. Via de kortste route naar Kempten (D) gereden. Deze dag wilden we over mogelijk richting huiswaards dus vandaar de snelweg via Memmingen, Ulm naar Stuttgard. Hier aan de snelweg gestopt om wat te lunchen. Het bleek inmiddels bijna 40 graden in de schaduw te zijn!! Peter had zoveel vocht verloren en alcohol dat hij een heerlijk pilsje bij het eten nam. Echter 0% !! Na vertrek kreeg hij op de snelweg een spontane bloedneus ervan! Het zag er schrikbarend uit, maar we mochten doorrijden. Een hele dag op de snelweg gaat vlug vervelen zodat we besloten om aan de Rijn tegenover Rudesheim te gaan overnachten. Het eerste beste hotel in Bingen had plaats dus daar gelijk ingecheckt en een paar grote Duitse pilsen tot ons genomen. De wandeling naar het centrum bleek echter nog on 2-3 km, maar daar op het terras van de Griekse Delphi zaten we uitstekend. Tot de laatste uurtjes van de zomerse avond genoten met gratis Ouzo’s.
Donderdag 20 juni: Van Bingen de snelweg genomen naar Aken. Onderweg echter de regenkledij te voorschijn moeten halen, daar donkere wolken ons tegemoet kwamen. Peter had echter een goede leren motorjas dus stelde het even uit. In Aken echter doorweekt en besloten om de eerste beste benzine koffie stop in te lasten. Echter door drukte en communicatie hier met Rene voorbij gereden. In Heerlen merkten Rene en ik op dat Peter/Winnie ons niet meer volgden. Met telefoontje besloten om apart het laatste stukje door de hevige regenval naar huis te rijden. ‘s-Avonds was het gelukkig redelijk opgeklaard en konden we op het Bergse terras elkaar fris en wel ontmoeten.
In totaal zo’n 2500 km op de motor gezeten gedurende 8 dagen. Hotel Fernblick was zeker de moeite waar en uitmuntend te noemen om hiervandaan leuke motorritjes te maken. Met het mooie weer was het grote probleem dat er ook veel vliegen/ bijen en ander ongedierte tot leven was gekomen. Gelukkig was ik hierop voorbereid en had in mijn koffer van de FJR1300 ruimte gemaakt voor een fles glassex en keukenrol, zodat scherm en vizier goed schoongemaakt konden worden. Dit gaf vele bikers het nakijken, maar ja niet iedereen houd van zo’n tourmodel en moet dat bekopen met blauwe plekken op het gelaat.
__________________________________________________________________________________________________________________________________
Weekendje naar Groningen bij Michel op bezoek
20/21 augustus 2013
