2007 VIETNAM

Voorwoord:
Na een bezoek tijdens de motorbeurs in Utrecht (voorjaar 2007) aan de stand van Motor Trails, al een beetje warm geraakt voor de combinatie van avontuur, cultuur en natuurlijk de motorreis. Hierna de folders in de tas meegenomen en thuis opgeborgen. Maatje Peter was echter zodanig onder de indruk geraakt dat hij me vrij snel meedeelde om op 24 nov. richting Vietnam te gaan en dus geboekt had bij Motor Trails. Hierna ging het ook hier wel kriebelen. Immers zou het net na mijn 50ste verjaardag zijn en ja je moet je zelf ook eens kietelen. 
Vandaar direct ook mijn financieel plaatje en mijn aantal verlofdagen bekeken. Na alles positief te hebben bevonden, ook direct geboekt. Zo vanaf maart 2007 langzaam naar deze reis toegeleefd. In september was de bevestiging (aantal personen) en kon de reis definitief doorgaan. Ons bezoek aan de infodag bij Motor Trails in Amsterdam gaf ons nog meer informatie. Immers zoiets hadden wij nog nooit ondernomen, dus we wisten totaal niet wat ons te wachten stond. Marco van Motor Trails stelde ons gerust en we hoefden ons geen zorgen te maken.

Dag1: zaterdag 24 november 2007
Bergen op Zoom – Hanoi
Al vroeg in de ochtend door de zoon van Peter in de auto zonder vering ons naar Schiphol laten brengen. Daar zagen we al snel onze reisgenoten   waarna we onze bagage lieten sealen en wij konden gaan inchecken. Daarna weer iedereen op de luchthaven kwijtgeraakt, maar gelukkig toch allemaal de goede vlucht naar Parijs genomen. Op vliegveld Charles de Gaulle was het wel even stressen. Wij waren te laat en het vliegtuig naar Hanoi zou vroeger vertrekken. Toch nog net gered. Na een 10 uur durende vlucht in de vroege morgen op Hanoi-airport geland. Daar stond onze reisleider René ons op te wachten. Na wat ingewikkelde procedures met betalen /pasfoto’s maken toch een visum verkregen en de gereedstaande bus,  
zonder de bagage van Danielle en Michel naar Hanoi genomen.  Onderweg al gelijk kunnen zien dat we in een totaal andere wereld waren terechtgekomen. Een gekkenhuis aan brommers met alle soorten bagage. Toiletteren doen ze hier gewoon in de berm en hoe dichter bij Hanoi stad, hoe drukker het werd.

Dag2: zondag 25 november
Hanoi
Rond plaatselijke tijd te 06.00 uur aangekomen in Hanoi. Hier behoorlijk warm en vochtig en onze bagage bij het hotel gedeponeerd. Was nog te vroeg om in te checken, maar eenieder had wel een stevige trek. Zo eerst met zijn allen een Hanoi Beer en daarna een typisch Vietnamees ontbijtje op straat genuttigd. 
  
Pho is een maaltijdsoep met nudels en kippenvlees wat onze grootste honger stilde, maar met stokjes soep eten was geen gemakkelijk begin. Het is nu zondag en voor daar een rustige dag. Toch vonden wij het bijzonder hectisch. 
Na een uurtje kunnen we het hotel in om even te verfrissen en dan de stad in. Inmiddels was het al aardig druk geworden en schrokken we een beetje van de verkeersregels die er eigenlijk niet zijn!

Na een stadswandeling door de diverse straatjes met ieder zijn eigen op een  bepaald vakgebied bestaande winkels en een bezichtiging aan het grote meer in de stad alsmede terras met uitzicht op het drukste plein van de stad, 
met zijn allen wat gegeten en gedronken om daarna het hotelbedje weer even op te zoeken. Hierna met René gaan eten bij de Italiaan, waarna geheel vermoeid rond 22.30 de ogen werden gesloten.

Dag3: maandag 26 november
Hanoi
Vanochtend hebben we de motoren opgehaald.
Het klopt. Een Minsk maakt herrie en rookt verschrikkelijk. Na wat instructies zijn we een rondje stad gereden. Na een tankbeurt, wat gedurende heel de reis door de monteur zou gedaan worden, het rondje Hanoi stad aangevangen. Dit ivm de mengverhouding van de 2-takt 125cc motor. Via de Noordoost zijde van het grote West Lake een flinke ronde gemaakt met de overweldigende Lac Long Quan, de drukke winkelstaat aan de westzijde van het meer.  Aan de zuidzijde een Boeddhistische tempel bezocht  
om vandaar een koffie en tosti te nemen aan de rand van het West Lake. Daarna een bezoekje gedaan bij het mausoleum van Hồ Chí Minh, wat helaas deze dag gesloten was. Hierna door de drukke stad gereden, wel wat anders dan in het geregelde Nederland. Uiteindelijke wel simpel. Gewoon met de stroom meerijden. Geen onverwachte manoeuvres doen. Dan gaat het perfect, zelfs in het drukke oude centrum. Hier iedereen zich van een helm had voorzien Gelukkig hebben we een monteur bij ons. Hij had het druk vandaag. In de middag de motoren weer afgeleverd bij de garage waar ze de nodige reparaties konden uitvoeren. Hierna wat gezellig pilsjes gedronken met uitzicht op het drukste plein van Hanoi. Gelukkig waren de koffers van Danielle en Michel ook gearriveerd. Na een verfrissing in het hotel in een leuk, druk etenstentje gaan eten “Bai Minh”.    Hier toch voor elkaar gekregen dat Albert zijn pannenkoek met ijs voorgeschoteld kreeg.Na de wandeling rond het meer nog even de scootertaxi naar The Fonky Monky en The Lighthouse genomen, alwaar je iets later dan de in overig Hanoi nog terechtkan. Dus het hier 02.00 uur gemaakt en tevreden gaan slapen.

Dag4: dinsdag 27 november
Hanoi – Yen Bai
Vanochtend om 6:30 uit de veren. Ontbijten om 07.00 uur. De motors uit de parking gehaald en even nog wachten op de volgauto, die de bagage meeneemt. Uiteindelijk zijn we rond 9:00 vertrokken. Om eerst uit de stad te komen was best spectaculair. Buiten de bebouwde kom is in het begin het landschap zoals rond elke grote stad. Dor, vuil veel in aanbouw. Immers de nieuwe stad Hanoi staat hier in de steigers, Langzamerhand wordt het landschap meer wat wij ervan gedacht hadden. Dorpjes, rijstvelden e.d. 
 Via Hoa Lac voor de koffiepauze doorgereden richting Noord/West. Een schitterende rit volgt dan. Nog steeds over geasfalteerde wegen. Na de lunch weer verder. Onderweg nog een akelig ongeluk gezien, wat eenieder zeker even rustig aan deed rijden.  Daarna een kleine stop om wat te drinken. Lopen we even het veld in en komen in een klein schooltje terecht. Albert, mijn Belgische vriend, heeft de kinderen daar even les gegeven. Vrolijke mensen. Uiteraard veel hilariteit toen wij binnen kwamen. Ook Peter ontdekte boven het café een Vietnamees karakoa. Eind van de dag natuurlijk even tanken. Onder aanvoering van Peter naar een aantal hutjes gelopen en hier werden we allerhartelijkst verwelkomd. Thee staat klaar.  Een gastvrijheid die je niet in Nederland (of België) gauw zou tegenkomen. Het hotel in Yen Bai ligt aan de rivier. Schitterend uitzicht. ´s-Avonds in het dorp over de rivier uitgebreid gegeten e daarna blijven hangen in de coffeeshop, alwaar de pilskes heerlijk smaakten.

Dag5: woensdag 28 november
Yen Bai – Than Uylen
Om 08.00 verzamelen bij de motors, die met veel kabaal en rook het mooie hotel liet verdwijnen. Even over de brug met z’n allen voor de Pho-maaltijdsoep gegaan. Iets wat mij toch echt niet kan bekoren zo vroeg op de dag op een lege maag. Hierna de reis zuidelijk voortgezet richting Trin Phu. 
 In de bergen kwamen we de eerste minderheden tegen die al zwaaiend langs de weg ons begroeten. Op de route naar Than Uylen nog even gestopt bij een schooltje alwaar ze net buitenles hadden in landbouw.  Even verderop de eerste slang over de weg zien kronkelen.  Tijdens een tankstop even bij de plaatselijke bevolking hun typische waterpijp gerookt. Is dus niet voor watjes deze zware tabak. Rond 17.00 uur het hotel gevonden in het redelijke stadje Than Uylen. Hier de stad niet ingegaan, daar er volgens zeggen weinig te zien zou zijn. Het hotel blonk niet uit van luxe, maar was wel mooi gelegen met uitzicht over de stad en akkers. Hier gezellig in de “schuur” zitten kletsen, eten, kletsen en zo tegen een uur of 23.00 uur het bed opgezocht.

Dag6: donderdag 29 november
Than Uylen – Son La
Het gescheurde vizier van mijn helm bleek door de monteur iets te veel vastgeplakt te zijn, waardoor deze niet meer te openen was. Met grof geweld toch gelukt, maar de scheur was en bleef iets irritants om mee te rijden. Via een mooie slingerweg door de bergen de rivier Song Da middels een pontje overgestoken. Hierna koffie bij een klein marktje, alwaar ze zakken bloed verkochten en het toilet niet meer dan uit een gat in de grond met paar stenen bestond. In Tuang Ciao even gestopt om de stof van de motorpakken te slaan. De laatste km’s waren niet echt op mooi geplaveid wegdek. In het restaurant was het een gezellige bende met al vroeg op middag enkele behoorlijk aangeschoten dames, alwaar Albert het goed mee kon vinden. De highway ? naar Son La bleek meer een crossbaan, alwaar onze offroad kennis geen gemis was. Toch al redelijk op tijd bij het leuke chique hotel aangekomen. Na enkele pilsjes om het stof weg te spoelen het stadje bezocht. Wel een redelijke stad, maar een werkend internet café was nu niet echt eenvoudig te vinden. Tijdens het eten besloten om op de laatste dagen van de reis toch Halong Bay te gaan bezoeken. De temperatuur zakte met de avond waardoor we genoodzaakt waren om eens kennis te maken met de Vietnamese gestookte rijstewijn. Dit bleek voor sommigen iets sterker dan een flesje water te zijn. Na een leuke conversatie met zijn allen toch redelijk op tijd de kamers opgezocht.

Dag7: vrijdag 30 november
Son La – Muong Lay
Rond 08.00 zaten we al op de motors om nogmaals de highway te nemen, maar nu de andere kant op. Gelukkig hadden we de offroad kennis nog in de benen, waardoor we al redelijk op tijd weer terug in Tuang Ciao waren. Hier was het nu markt en konden we eens kennis maken met wat ze hier allemaal verkopen.  Niet echt iets voor dierenliefhebbers! De reis verder voortgezet via 2 schitterende passen.  Toch was ook deze weg niet bepaald fijn om te rijden en moesten we regelmatig flink wat stofhappen. Met wat ervaring in de benen werd het ook meer iets van een motorcrosswedstrijd. Onderweg diverse malen vriendelijk begroet, maar eenmaal bij een stop mijn motorhandschoenen kwijt? Deze mocht ik ruilen tegen een lief wasbeertje, maar duidelijk gemaakt dat ik daar niets mee kon. Aan een riviertje liet Peter even zien hoe je een bamboestam moet doorhakken.  Toch waren de vrouwelijke arbeiders niet onder de indruk en lieten zien hoe het wel moet in een korte tijd.   Rond 16.30 uur aangekomen in het hotelcomplex van Muong Lay (voorheen Lai Chau.) Hier allemaal aparte huisjes wat er best leuk uitzag. De kwaliteit van de houten huisjes viel echter wat tegen met het vieze sanitair. Het hoofdgebouw zag er prima uit en ook smaakte hier de BaBa prima. Hierna nog vlug even het internet café opgezocht en nog even gerelaxed voor het eten. Na het eten bleek er vlakbij een popconcert plaats te vinden. Met zijn allen daar heengegaan om voor 70 eurocent een hoop ouders met kinderen te zien genieten van europees getinte Vietnamese disco. Wij waren de meest enthousiaste bezoekers en zonder drank was het hier niet lang vol te houden. Hierna dus maar in het hotel wat gaan drinken en onze slaaphut opgezocht.

     

Dag8: zaterdag 1 december
Muong Lay
Eerst op het gemak wat uitgeslapen. Immers vandaag een motorloze dag. Na het ontbijt zijn we naar de rivier gelopen en hebben met zijn alle een boottocht gemaakt.  Hier een dorpje (in aanbouw?) bezocht.   Over 10 jaar zal dit gebied een stuwmeer zijn. Daarom wordt begonnen om hoger te bouwen en wegen aan te leggen. De aanleg is in onze ogen uiterst ongecoördineerd. Iedereen doet ergens iets er is absoluut geen verband te leggen. Het dorpje is armoe troef.  Hutjes bijeengehouden door plastic waarin hele gezinnen leven. Geen schaduw. Zomers volgens mij niet uit te houden en overal wolken stof. Na de terugweg eerst wat gegeten in het hotel, waarna eenieder kon doen en laten. Zelf nog een wandeling gemaakt langs de rivier om mooie plaatjes te schieten.  ’s-Avonds met zijn allen gezellig blijven natafelen  om daarna weer het bed op te zoeken.

Dag9: zondag 2 december
Muong Lay – Sapa
Om 08.00 uur vertrokken vanuit Muong Lay. In de bergen werd het behoorlijk frisjes door de lage wolken. Bovenop echter heerlijk zonnetje en schitterend uitzicht over de bewolkte dalen. De zondagmarkt in Sinh Ho is een attractie op zich. Van ver uit de omgeving komen hier de minderheden bijeen. Onderweg erheen zie je ze al in de mooiste kleuren erheen lopen. Een kleurrijk spektakel. Veel mensen. Leuke markt. Koffie gedronken en vandaar verder gereden naar Lai Chau (voorheen?). Hier gegeten. Via een mooie weg over de pas (2200m hoogte). uiteindelijk beland je op deze in de bewolking. Behoorlijk koud hier < 15 ºC, dus geen lange pauze om van het nevelige uitzicht te gaan staan genieten. Vandaar weer bergaf naar Sapa. Grote delen van de weg is onverhard. Mooie tocht (zoals elke tocht). Sapa is wel het meest toeristisch gedeelte wat we tot nu toe bezocht hebben. Bij aankomst in het hotel de openhaard aangestoken om toch even op te warmen. Met zijn allen gaan eten in een groot restaurant met gokhal. In een aparte ruimte met zijn allen de bekende Hot Pot genomen. 
Deze soort van fondue is niet voor eenieder even smaakvol, maar het vulde de maag. Na afloop eens een heerlijke massage genomen, alwaar men in Nederland al vlug bij een chiropracticur moet zijn. Na afloop ontspannen met zijn allen naar de Tali Pub gegaan. Een beetje Europese pub voor backpakkers, alwaar ze zelfs Nederlandse muziek kenden en draaiden brrr. Hier tot 01.30 rondgehangen omdat de volgende dag toch weer motorloos zou zijn.

Dag10: maandag 3 december
Sapa
Om 09.00 uur werden we opgepikt door een busje om gezamenlijk een trektocht te gaan maken even buiten Sapa. Eerst nog even kennis gemaakt met journalist Michiel, die vannacht met de trein was aangekomen om met ons de reis voort te zetten. In de bergen naar een klein dorpje alwaar een grote groep vrouwen met kinderen ons op stonden te wachten. Zij bleken verder niets te doen te hebben en liepen met ons mee gedurende de gehele wandeling. Zij op slippers en blote voeten terwijl wij wandelschoenen van niet minder dan 100 euro aanhadden. Hier waren wat nederzettingen van de Hmong (meestaldonker eenvoudig geklede mensen, vuil) en de Rode Dao (uit te spreken als Zau).  
Zij probeerden wat handwerkartikelen te verkopen. Uiteindelijk lukt dit dus toch. iedereen zwicht voor deze verkoop tactiek. Tijdens deze wandeling ook nog even een schooltje bezocht. Na e middag weer terug in hotel en de vrije tijd om Sapa te verkennen.   Allereerst een warme trui gekocht omdat het hierboven in de bergen toch wel fris was. De vele minderheden in Sapa zorgen voor een kleurrijk geheel alleen valt het hier wel op dat het een typisch toeristische stad is. Avondeten vandaag bij de Italiaan, alwaar bekenden van onze reisleider René aanwezig waren. Samen met Albert, Peter en Franc een sauna complex bezocht. Ook hier een heerlijke ontspanningsmassage terwijl de sauna flink tegenviel. Na afloop via de Tali Pub het hotel opgezocht.      

Dag11: dinsdag 4 december
Sapa – Bac Ha
Bijtijds opgestaan voor het ontbijt. Hierna de motoren gestart en richting noord vertrokken naar de grensplaats Lao Cai. Hier aan de brug naar China kunnen kijken onder het genot van Vietnamese koffie.  Hierna de drukke stad verlaten richting de markt van Coc Ly. Hierheen was de weg versperd, maar middels een bulldozer konden we na een kwartiertje de doorgebroken rivier oversteken. 
De markt is hier zeker de moeite waard met eveneens een zeer kleurrijk geheel. De offroad weg op de terugweg kwam mij op een kleine valpartij in het mulle zand te staan. Gelukkig geen verder schade zodat we ongeschonden in de avonduren Bac Ha bereikten. 
Hier een mooi hotel maar we moesten toch even wachten eer het water warm was voor een verfrissende douche. Hierna rondje gelopen en een markt bezocht alwaar de mensen ook gewoon in hun stalletje woonden. Tevens hier een nieuw vizier voor mijn helm tegen een prikkie kunnen aanschaffen. In restaurant Kung Fu heerlijk gegeten maar na afloop pikkedonker op straat. Weinig vertier, enkel wat schimmen op straat en nog wat hangjongeren die hier aan de sterke drank op straat wat maïskolven aan het roosteren zijn.       

Dag12: woensdag 5 december
Bac Ha – Lang Giang
In restaurant Kung Fu ook het ontbijtje genuttigd om vandaar de reis door een schitterende omgeving voort te zetten. Ook hier weer veel onverhard maar mocht de pret niet drukken. Tijdens de koffiepauze moesten de varkens even van het toilet verwijderd worden om zelf op het gemak te kunnen zitten. De weg via de noordzijde langs de grens met China was zeker de moeite waard en er werden vele fotostops gemaakt.    Een kleine valpartij van Rob deed ons schrikken, maar gelukkig viel de schade mee. 
Uiteindelijk daalden we af in een vallei waar we in het plaatsje Lang Giang komen. Hier is het Pan Hou ressort. Luxe, met mooie tuinen omringd door gasten verblijven, restaurants en een bar. 
Behalve twee Fransen (die nu op trekking zijn) zijn wij de enige bezoekers. Na het eten met enkelen besloten om hier een traditioneel bad Vietnamees te nemen. Dit in navolging van de groep die even voor het eten daar was geweest. Echter op weg van de blokhut naar de sauna in het donker uitgegleden en mijn pols danig verzwikt. Dus maar naar het restaurant om met de achtergeblevenen nog wat na te tafelen. Mijn pols deed echter steeds meer pijn en de eigenaar van het ressort beloofde me een medicijnman die de andere dag zou langskomen. Helaas de trektocht dus moeten afzeggen, maar Peter en Michiel zouden ook achterblijven dus een kleine geruststelling.    

Dag13: Donderdag 6 december
Lang Giang
De hele omgeving ademt rust uit. 
Er zijn geen verkeer of stads geluiden te horen. Voorlopig even niet motorrijden. Triest. Maar nadat de medicijnman wat warme theebladeren op mijn pols had gelegd verzachte de pijn. Samen met Peter en Michiel naar het dorpje gelopen.  Terwijl de anderen op trektocht waren wij met zijn 3-tjes ons vermaakt met eten, drinken en op tijd het bed opgezocht. Het zat me toch niet zo lekker met die steeds dikker wordende pols.   

Dag14: vrijdag 7 december
Lang Giang – Ha Giang
Na het ontbijtje en een bezoek aan de medicijnman met nieuwe warme bladeren  kwam de groep uit de bergen terug van hun uitstapje. Met zijn allen nog wat gegeten en om 13:00 vertrokken naar Ha Giang. Goede asfalt weg. Makkelijk te rijden was ook maar een korte afstand (ca 80 km).  Zelf de monteur op “mijn” motor de reis laten voortzetten daar het met de pijn nog niet ging. Voordat we met de volgauto de stad inreden moest deze door de plaatselijke politie eerst gewassen worden. Vreemde lui die Vietnamesen? Na inchecken in dit vreemde hotel navraag gedaan over een doctor. Het stadje had een ziekenhuis dus besloten om daar even naar mijn pols te laten kijken. Samen met René en de chauffeur het ziekenhuis bezocht alwaar ik na betaling (zwart) voor zo’n € 85 = geheel in het gips en gezette pols terug naar het hotel kon. Helaas geen motorrijden meer na zo’n 1500 km op de Minsk te hebben gezeten. Na het avondeten nog even verder door de stad gewandeld en getracht geld te pinnen. Toch zonder visa-kaart kom je hier niet ver! Na even aan de rivier op een terrasje te blijven hangen nog even gezocht naar een goede whisky maar ook dat is in Vietnam moeilijk te vinden. In het hotel nog een pilsje genomen terwijl de autoriteiten met dure auto’s langs de receptie scheurden om achter om zich te laten vermaken.   

Dag15: zaterdag 8 december
Ha Giang – Dong Vah
Vanochtend vertrokken uit het hotel. Even tanken. daarna de tocht begonnen naar Dong Vah. Regelmatig zie je borden dat je in het grensgebied met China rijdt. 
Halverwege de ochtend komen we op een marktje uit. Hier zijn de minderheden allemaal fleurig gekleed. Heel kleurrijk gezicht.

Vandaar verder het weer is koud winderig niet echt aangenaam. Het is wat mistig nevelachtig. Toch zijn de vergezichten in deze heuvels adembenemend.

Op ca 14 km afstand van de eindbestemming bezoeken we het paleis van de laatste MHong koning. Pas in ca 1940 is deze provincie door Vietnam ingelijfd .

In de middag zijn we in het hotel te Dong Vah. Hier mooi uitzicht op het rotsgebergte. Ook hier een klein marktje alwaar ze slang verkochten. ’s Avonds hier ons tegoed laten doen aan een karaoke, alwaar Albert de uitblinker was.
     

Dag16: zondag 9 december
Dong Vah – Ha Giang
Vandaag een tocht maken weer richting Ha Giang. Volgens de Lonely Planet gids is dit de mind-blowing rit voor motorrijders. Vandaag zijn we uit Dong Van vertrokken. Ondertussen een aantal zieken in ons midden. Wellicht toch wat verkeerd gegeten. Gelukkig is alleen Danielle nog te ziek om te rijden. Daarom gaat zij (en ik natuurlijk) mee met de volgauto. Een motor is op het dak gebonden.
  De rit van vandaag is dus de ultieme motortocht volgens de Lonely Planet. Nou dat klopt zeker. Ondanks het nevelige weer kan je genieten van de bergen/dalen. De mist geeft het nog een mysterieus tintje. Ongelooflijke taferelen. Ik denk dat de Lonely Planet het goed omschreven heeft. Bij Meo Vac stoppen we. Daar is de weekmarkt. Veel mensen. Echt op elkaar gepakt. Natuurlijk weer kleurrijk. Als westerling ben je toch wat groter dan de gemiddelde Vietnamees. Je kan dus over alles heenkijken. Wij bekijken de mensen en zij zijn nieuwsgierig naar ons. Het opbinden van een levend varken overstemde de massa.  Na een uur rondgelopen te hebben en talloze foto’s weer op weg naar Ha Giang. Mooie tocht. Veel bochten.  
Enkel een kleine valpartij van Albert deed ons schrikken. Gelukkig maar een geschade neus, wat snel weer geneesde. 
Om ca 15:00 komen we in het hotel aan waar we eergisteren ook waren. ’s Avonds in ander restaurant gegeten daar we dachten dat het eerder in deze stad bij velen verkeerd was gevallen. Hierna nog een wandeling door de stad gemaakt, maar rond 22.00 uur is hier ook alles pikkedonker zodat al vlug de nachtrust werd opgezocht.
  

Dag17: Maandag 10 december
Ha Giang – Cao Bang
Vandaag vroeg op. We hebben immers een tocht van 280 km voor de boeg (de langste van de vakantie). Na een fotostop van de grote groep sportievelingen op het plein op dit vroege tijdstip, de lange trip van vandaag aangevangen. 
Perfect weer. Het zonnetje begint weer te schijnen. Uiteraard weer een mooie tocht. In het begin veel off road.  Kleine delen asfalt. Later wordt de weg wat beter. Komen door de kleinste gehuchten. Wanneer ze onze motoren horen aankomen rennen de kleine kinderen naar de kant van de weg en beginnen te zwaaien.  De hele vakantie hebben we flinke bekijks.  Moie vergezichten, Volgen vaak de loop van een rivier. Juist voor Cao Bang rijden wee tijdje door een vallei. Heel idyllisch.  Gelukkig geen pech (behalve lekke band van de volgauto). Tanken gaf wat problemen. Moest met de hand met kannetjes worden gedaan. Koste flink wat tijd. Uiteindelijk juist voor het donker zijn we in het hotel aangekomen. Een mooi hotel op de hoek van een druk plein. Na inchecken gezamenlijk onder het genot van een “1 snarig instrument” paar heerlijke verfrissende pilsjes tot ons genomen. Na het eten de stad bezocht wat ietwat tegenviel qua drukte. Met Peter een leuk cafeeke gevonden alwaar later Frank en Albert ook binnenwandelden.
  

Dag18: dinsdag 11 december
Cao Bang
Na het vroege ontwaken door een markt onder het raam, ontbijtje gescoord en even deze markt bezocht. Hierna met Peter en Albert in de volgauto richting Ban Gioc watervallen. De rest per motor door alweer een schitterende omgeving. Zo rond de middag waren we bij de watervallen aan de Chinese grens. Heel mooi gezicht. Niet spectaculair, maar in het landschap wel adembenemend. De lengte van de watervallen is ca 300m de hoogte 53m maximaal. Eigenlijk zitten we niet in het goede jaargetijden. Op dit moment is het relatief droog. In het regenseizoen zal de waterval veel spectaculairder zijn. Op de terugweg het laatste stuk off road van deze vakantie. Terug in het hotel nog even gewinkeld in Cao Bang. Daarna avondeten en gezellig samen in het hotelcafé blijven hangen.
     

Dag19: woensdag 12 december
Cao Bang – BaBe
Weer bijtijds opgestaan om de reis voort te zetten. Vanochtend om 9:30 vertrokken uit hotel Cao Bang.  Richting HaNoi. Na ca 50 km afgeslagen naar Ba Be. Zoals gewoonlijk weer een mooie tocht. Weinig verkeer.  Ba Be is een natuurreservaat rondom een drietal (Ba) Meren (Be). Het ziet er fantastisch uit. Tropisch regenwoud dicht begroeid. Er loopt een weg langs een gedeelte van de meren. In de middag deze afgelegd met de motor. Van hieruit mooie gezichten op het meer. Veel foto’s gemaakt.   
Samen, bij Peter achterop de motor langs het meer gereden. Op de terugweg wilde Peter even gassen om een Vietnamese schone op de scooter in te halen. De reeds tikkende Minsk blokkeerde echter na enkele minuten en bleek geheel te zijn vastgelopen. Na een wandeling van een aantal uren kwamen we bij het hotelcomplex, alwaar nog niemand ons gemist had. De monteur en chauffeur zijn tijdens onze opfrissing de Minsk in de bossen gaan ophalen. Hierna gezamenlijk wat gegeten en nog genoten van de drank uit de pot, die gezamenlijk met rietjes werd gedeeld. 
    

Dag20: donderdag 13 december
BaBe
Een motorloze donderdag.  De monteur had de versnellingsbak al open liggen en had de nieuwe tandwielen binnen een half uurtje gefixed. Met een gids zijn we in de ochtend door het woud naar het meer gelopen. Hier aangekomen met een bootje naar een eiland waarop een pagode staat. Een oase van rust. Daarna met een gemotoriseerde boot verder. Over de meren naar de rivier en zijn watervallen. Onderweg gigantisch veel en dichte begroeiing. Met het zonnetje erop ziet alles er lieflijk uit.  De watervallen waren niet zo spectaculair (zoals iemand uit de groep zegt ” heb je er 1 gezien dan heb je ze allemaal gezien”. Heerlijk gegeten in een lokaal tentje.  Na het eten op de boot terug. Hier hebben we Fairy Pond (elfen meertje) aangedaan. Overal is een legende natuurlijk ook hiervan. Na het bezoek weer verder over het meer. Op de boot nog enkele diepte interviews gedaan om vandaar naar de aanlegplaats te varen en tenslotte naar het hotel gelopen. ’s Avonds gezellig.
 

Dag21: vrijdag 14 december
BaBe – Hanoi
Redelijk op tijd een ontbijtje gescoord. Om 7:30 zijn we er klaar voor. De laatste motortocht in Vietnam. We vertrekken naar Hanoi.  De weg word met het naderen van Hanoi beter. Langzaam verlaten we de bergen, waardoor ook het uitzicht en omgeving wat minder word. Hoe dichter je bij de stad komt hoe drukker. 
Tot het chaotische toe in de stad. Je moet heel wat stuurmanskunst uit de kast halen.Via Thai Nguyen, waar een kleine pauze bij familie van de chauffeur werd ingelast om te eten Om ca 14:30 zijn we in de stad aangekomen bij het hotel waar we drie weken vertrokken waren.De motoren afgeleverd na zo’n 2500 km.Zelf de laatste 1000 ervan in de volgauto. Afscheid genomen van de chauffeur en monteur Even opfrissen en voor de meeste nog even tijd om te shoppen voor het thuisfront.  Met zijn allen gaan eten, waarna we in een leuk koffiehuis onze Willem (van Hanegem)? tegenkwamen. Daarna met Peter, Albert en Franc naar een leuk, druk café wat René ons had aangeraden. Zeker hier gezellig en leuke bediening, maar sloot zijn deur zo tegen 00.00 uur. Hierna met een taxi ons naar een karakoa tent laten brengen wat voor ons allen heel vreemd maar indrukwekkend overkwam. Daarna in de vroege uurtjes het hotel opgezocht.
   

Dag22: zaterdag 15 december|
Hanoi – Halong Bai
Vanochtend met een busje vertrokken naar Halong Bai. 
 Hoewel snelweg duurde de rit meer dan 3 uur. Halverwege wat gedronken bij een werkplaats voor lichamelijk gehandicapten. Deze maken souvenirs. De opbrengst is voor de werkplaats. Gezien de grote hoeveelheid toeristen en de grootte van de werkplaats gaan de zaken daar goed. Begin middag in Halong Bai. Heel toeristisch.  Direct op de boot snel afgevaren naar de wereldberoemde rotsformaties in het water (de Golf van Tonkin). Wij zijn de enige gasten op het schip. Rondgevaren.  Het is werkelijk bijzonder. Jammer dat het weer niet zo mee zat. Het zonnetje wilde niet doorkomen. Op sommige plekken zijn ook nog woonboten. Hier wonen Vietnamese ex bootvluchtelingen.  Om 17:00 begint het al donker te worden. Toch nog even gezwommen (wel koud)
’s Avonds aan boord gegeten  Gezellige avond met vervolg van de diepte interviews. Al dobberend heerlijk in slaap gevallen in de leuke hutten aan boord.
   

Dag23: zondag 16 december
Halong Bai – Hanoi – Bergen op Zoom
Prima wekker als de motor van de boot gestart wordt. We varen langzaam aan naar het eilandje Titof (genoemd naar een Russische piloot die daar gewoond heeft).  Je kan de berg oplopen. Van hieruit prachtig uitzicht.  Om ca 11:00 weer in de haven en terug naar Ha Noi. Even opknappen. Om 19:00 laatste maaltijd met zijn allen bij “Bai Minh”, Daarna naar het vliegveld. Halong Bai was een prachtige afsluiting van een geweldige vakantie. Op het vliegveld wat problemen bij inchecken  Ook hier mogen zakmessen zo het vliegtuig niet in. Ondanks dat de Belgische politiepas van Albert werd getrokken moest ook Michiel zich aan deze wet houden. Na een vlucht van 12 uur landen we vroeg in de ochtend op Charles de Gaulle te Parijs. Hier gaan onze Belgische reisgenoten hun eigen weg en wij vliegen nog even door naar Amsterdam. Hier heb ik samen met Peter geluk dat onze koffers van de band rollen. De rest moest zonder koffer naar huis wat gelukkig na een paar dagen ook weer goed kwam. Dochter Anouk kwam ons ophalen en bracht ons zo aan het begin van de middag op maandag 17 december weer thuis.
 

Nawoord:
Na de tal van positieve ervaringen uit te wisselen bij kennissen / vrienden wederom een bezoek gemaakt aan de stand van Motor Trails tijdens de motorbeurs in Utrecht (voorjaar 2008) Hier het gehele reisgezelschap weer bijeen gezien en heerlijk bij gekletst en foto’s / films uitgewisseld. Op voorhand was de reis al geslaagd, maar natuurlijk zijn er enkele onaangename punten. Zo was bij vertrek Marco van Motor Trails om ons te verwelkomen. Echter op Parijs airport was het uitzoeken over hoe en waar te vertrekken. Zeker als hier de vluchten niet goed aansloten. Misschien volgende keer iemand hier inschakelen voor begeleiding sowieso met Franstalige kennis. Wij hadden onze Belgische mede reizigers!!. Op de reis weinig aan te merken. Het is een uniek concept zo met goede reisleider, monteur en volgauto (+ chauffeur). Motor Trails heeft dit prima geregeld. Over de te volgen route, stopplaatsen en mensenkennis is met René goed te onderhandelen. De reis was met gelijkgestemden dus weinig weerklank. Enkel 2x bezoek aan Ha Giang zou uit deze route mogen zodat de lange trip van 280 km iets ingekort zou kunnen worden. Motor trails heeft met deze Noord Vietnam Bergvolkeren een mooie motorreis te bieden met veel cultuur, avontuur en heerlijk motorrijden. De Minsk 125cc is een prima vervoermiddel. Gelukkig zonder problemen een schitterende reis kunnen maken met een leuke reisgroep, ondanks de polsbreuk. Het weer in nov-dec was heerlijk om te toeren! Geen enkele druppel gehad, ieder dag zo’n 25 graden. Alleen in het berggebied wat koudere avonden. Met name alle lof voor Motor Trails, alwaar een volgende reis al in de pen zit. Tevens een dankwoord voor natuurlijk reisleider René en kamergenoot Rob, die na mijn polsbreuk ieder dag weer mijn veters kon strikken en het dagboek bijhield. En natuurlijk dank aan het volledige reisgezelschap: Peter, Albert, Rob, Franc, Danielle, Michel en Michiel, alsmede reisleider René, chauffeur en monteur
De reis heeft me besloten om meer van deze schitterende avonturenreizen per motor te gaan maken. Eind dit jaart is de datum en doel al gepland: Bolivia-Peru-Chili, oftewel de TRANSANDES-ROUTE. Het boekingsformulier ligt inmiddels al gereed